Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Στις μάννες που Έφυγαν

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που Έφυγε η δική μου μάννα και που έγραψα αυτό το βιβλίο.
(Γράμμα στη μάννα με δύο ν).
Ήμουνα νια και γέρασα...
Όμως, κάποιοι συγκινούνται όταν το διαβάζουν, γιατί τους πονάει η απουσία της δικής τους μάννας.
Έτσι άγγιξε και την Γιώτα Στρατή που έγραψε το ποίημα και την "Ευχαριστώ" ολόψυχα που το συμπεριέλαβε στην ύλη του νέου της βιβλίου "Γραμμένα με αίμα"!

Έτσι άγγιξε και τον Κωνσταντίνο Μπελμέζο που διάβασε το βιβλίο μου και μετά το ποίημα της Γιώτας.

Ο Κωνσταντίνος "ένωσε" όλες τις απουσίες με την δική του και τις έκανε ήχο, αφιερωνόντάς τον στην μάννα του Χριστίνα που έχασε πρόσφατα και είναι πολύ δύσκολο ακόμα να ξεπεράσει.

Δύσκολο να ξεπεράσεις την απουσία της μάννας, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Εύχομαι ολόψυχα στον Κωνσταντίνο να βρει την δύναμη να σταθεροποιήσει τις δικές του ρίζες και να σταθεί στα πόδια του, όπως ήταν πρώτα!
Το αξίζει και το μπορεί!

Δεν υπάρχουν σχόλια: