Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Του "φωτός"...

















Την λένε Λένα Παπαθεοδώρου και είμαι πολύ υπερήφανη γι' αυτήν!
Δεν μ' αφήνει ν' ανεβάζω στο ίντερνετ φωτογραφίες, μα μέχρι εδώ ήταν!

Τελείωσε Γαλλική φιλολογία και τώρα σπουδάζει ηθοποιός.
Ήταν πάντα το όνειρό της, αλλά το άφηνε για όταν θα είναι ώριμη ηλικιακά.
Τώρα είναι. Πάντα ήταν!

Αν χρωστάω σε άλλους φίλους πολλά ιντερνετικά, σκεφτείτε τι χρωστάω στην κόρη μου!
Αποφάσισα να μην την ρωτήσω απόψε.
Ούτε ξανά στο μέλλον.
Είμαι μαμά, κι όσο χαμηλών τόνων κι αν είναι, κι όσο κι αν με μαλώνει, έχω κι εγώ τα δικαιώματά μου!

ΣΟΣ! Μη μου θυμώσεις, Λένα!
Άσε με να εκφράζομαι ελεύθερα!
Τώρα που μπορώ...

Να βάλω κι αυτές;
Καλή είσαι βρε χαζό!
Μόνο κοίτα να παχύνεις, τώρα που τέλειωσε η εξεταστική!
Βάλε και καμιά κατσαρόλα πάνω! Αράχνες έπιασε!


Δεν υπάρχουν σχόλια: