Η ζωή γράφει τη δική της ιστορία.
Μια φορά και έναν καιρό...
ήταν μια μάννα που έφερε στον κόσμο έξι παιδιά. Δυο αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Το πρώτο με το τελευταίο παιδί είχαν διαφορά ηλικίας 23 χρόνια. Αυτό, η φτώχεια και η ξενητιά έκανε αυτά τα έξι αδέλφια να μην μπορέσουν να συναντηθούν ποτέ όλα μαζί, όσο ζούσε η μάννα.
Χρειάστηκαν δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια και οκτώ μήνες μετά την Φυγή της, ώσπου και τα έξι αδέλφια να συναντηθούν στο ίδιο σημείο, γιατί τους ένωσε ο πόνος και ο φόβος...
Η μικρότερη απ' όλα τ' αδέλφια, χρόνια επεδίωκε αυτή τη συνάντηση. Κάποτε την ήθελε και για επίλογο του βιβλίου της "Γράμμα στη μάννα με δύο ν", αλλά δεν την πέτυχε.
Η ίδια ήταν που αν και συνειδητοποίησε αυτή την μεγάλη στιγμή, απέφυγε και μπλόκαρε αυτή την συνάντηση.
Παραποίησε την σκηνή της ζωής και δεν άφησε να συγκεντρωθούν όλα τ' αδέλφια μαζί μέσα στο δωμάτιο που ο μεγάλος αδελφός ήταν στο κρεβάτι του πόνου.
"Ποτέ" είπε, "έτσι όλα τ' αδέλφια μαζί!"
"Μια φωτογραφία δεν βγάλαμε όλοι μαζί" είπε η μία αδελφή.
"ΠΟΤΕ, έτσι!" είπε ξανά η μικρή αδελφή και καθότανε κοντά στο μεγάλο τασάκι... έξω στην είσοδο της Κλινικής, κρατώντας κοντά της εναλλάξ, όλα τ' αδέλφια της, ώστε να μη μαζευτούν όλα μαζί...
Αλλιώς την είχε ονειρευτεί αυτή την συνάντηση...
'Αγραφες στιγμές στο Ιατρικό Κέντρο Ψυχικού - Αθήνα
2 σχόλια:
...κι έλεγα να σου πω ότι το περιστέρι ήμουν εγώ, που σ¨επισκέφτηκα, χαμογέλασα μετά με τη φωλιά... τον ήλιο, τα φεγγάρια, τη λάμπα,...
και τους γαλάζιους καναπέδες... μέχρι που μ΄έκανες να δακρύσω με το "...όχι έτσι..." της μικρότερης αδελφής...
Ας πιστέψουμε ότι η Μάννα σας έβλεπε από ψηλά, Κατερίνα μου, όλους εκεί... κάτι είναι κι αυτό!
Υπάρχουν και χειρότερα...
Είσαι ακόμη, το μικρότερο παιδί της, το νιώθει, και σε προσέχει!
Αυτό πιστεύω,
μαζί με την αγάπη μου, Υιώτα
Και βέβαια έβλεπε, Γιώτα μου! Μην αμφιβάλλεις καθόλου!
Ποτέ, έτσι, Γιώτα μου! Δικαιούμαστε μια χαρούμενη - τουλάχιστον- συνάντηση.
Φιλάκια και Καλημέρα από δω!
Συμπέσαν οι στιγμές μας, φαίνεται!
Δημοσίευση σχολίου