Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Της Ανατολής... στην Ζαγορά







Χνάρια, κυκλάμινα και Ανατολή Ζαγοράς

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...αυτή η Ζαγορά! Ζαγοριανή μου Κυρά, πότε θα τα καταφέρω... μάλλον, πότε θα τα καταφέρουμε, διότι δίχως το δεύτερο ήμισι...

Μιλάς και δείχνεις ομορφιές που θαμπώνουν... που ζαλίζουν, εδώ στη μεγάλη απόσταση, κεντρίζουν τη καρδιά και αιμοστάζουν...
και βέβαια, σ¨αγαπώ... αγαπούμε (Δημήτρης κι εγώ) και ποτέ μη το ξεχνάς...
κυκλαμινό μας... όλα τάλλα, μικρά!
Υιώτα, ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Δείχνω και τα στραβά, Γιώτα μου! Μη το λες!
Αλλά η Ανατολή είναι ΑΝΑΤΟΛΗ, όπως και να το κάνουμε, απ' όπου κι αν την βλέπεις! Χάρη σ' αυτή ομορφαίνουν όλα!
Κι από δω αγάπη κι εκτίμηση παιδιά!Μεγάλη!
Φιλάκια!Τα λέμε!
Πρέπει να πάω να ξαπλώσω το τομάρι μου, γιατί κλωτσάει. Δε συμβαδίζει με την ψυχή μου και μαλώνουμε τελευταίως. Κοντεύω 20αωρο ακάθιστη! Ούτε στα νειάτα μου τόσο ζόρι!

Καλά που αντέγραψα το σχόλιο. Πολλά παράξενα συμβαίνουν τελευταίως. Τι έγινε; Μας πιάσανε;