Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Υποχρεωτικά τα Τούρκικα;


ΣΟΚ νόμος

Οι ξένες γλώσσες δεν είναι κακό. Ίσως θα έπρεπε να ξέρουμε όλων των γειτόνων μας και μετά τις επίσημες.

Τώρα, ειδικά για τα Τούρκικα, αν και μ' αρέσουν πολύ ( απ' το έργο της τιβι που έβλεπα, κάποτε), θα προτιμούσα να ξέρω τα Αλβανικά, γιατί νιώθω άσχημα όταν μιλάνε μεταξύ τους και δεν καταλαβαίνω γρι!

Νομίζω πως αυτή η γλώσσα προηγείται, γιατί οι άνθρωποι ζουν πραγματικά δίπλα μας και μέσα μας. (Και στην καρδιά μας, αλλά και στην Ελλάδα).

Ας συννενοηθούμε πρώτα μ' αυτούς, που περπατάμε στον δρόμο και δεν βρίσκουμε Έλληνα, για να ρωτήσουμε κάτι!

Ευτυχώς εκείνους τους έκανε η ανάγκη και έμαθαν την γλώσσα μας και συννενοούμαστε!

Γνώμη μου:
Υποχρεωτικές πολλές γλώσσες, τουλάχιστον στα βασικά. Δεν είναι ανάγκη να πάρουμε και πτυχία! (Για τα παιδιά λέω, τους μαθητές, γιατί εγώ τώρα... στην άλλη ζωή!)

Δεν υπάρχουν σχόλια: