Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Διαδρομή Χορευτού - Ζαγοράς




Με σταμάτησε ο σαινάς που πετούσε δίπλα μας, αλλά δεν τον πρόκαμα! Ίσως φαίνεται στην ελιά, λίγο.

1 σχόλιο:

Τα χνάρια είπε...

Ναι, φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία, κοντά στην κόκκινη σκεπή!
Ιδού η απόδειξη!
Πετούσε πολύ χαμηλά, δίπλα στο παράθυρο του οδηγού, μα μέχρι να βρω την μηχανή, πέταξε το πουλί!