Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Απόψε δεν θα κοιμηθώ



Απόψε δεν θα κοιμηθώ. Το μυαλό μου είναι εκεί...
Θέλω να παγώσω τον χρόνο.
Να μην πάει ούτε μπροστά, ούτε πίσω.
Παντού πονάει.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Αχ, περιστέρι μου, πες μου: "Τι βλέπεις;"
Κοιμάται;
Πονάει;
Τι άλλαξε πάλι;

Φομάμαι το αύριο.
Αύριο, μη βιαστείς να 'ρθεις.
Περίμενε λίγο.

Να μην ξεχάσω να κλείσω τα τηλέφωνα.

1 σχόλιο:

Τα χνάρια είπε...

Εντάξει! Πέρασε κι εκείνο το δύσκολο βράδυ!
Όλα καλά!