ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΑ - ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ
Εκδόσεις Δ.Θ.Ε.Λ. 2010
Νέα Υόρκη
Ο Ποιητής, θα πεθάνει,
από μαρασμό,
όπως τ' αηδόνι... σελ.8
Γιώτα μου, αγαπημένη, δεν βρήκα αηδόνια στον δρόμο, βρήκα όμως... παγώνια!
Απόψε, αν είχα κότσια (αντοχής, γιατί απ' τ' άλλα έχω),θα δακτυλογραφούσα το ποίημά σου ΤΡΙΛΙΕΣ που μιλάει για αναμνήσεις.
Δεν πειράζει. Άλλη στιγμή.
Σου χαρίζω "τις αναμνήσεις", γιατί το άκουσα πολλές φορές στη διαδρομή και μου έμεινε. Είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι!Τώρα, κάτι λέει για χωρισμούς, άσχετον! Θα το ξανακάνω με άλλο τραγούδι. Διάλεξε ποιο θέλεις.
Φιλάκια! Υπομονή, θα περάσει η μπόρα!
Υγ. 1 Δεκέμβρη
Οι εικόνες προστέθηκαν τώρα.
ΤΡΙΛΙΕΣ
Με το Νοτιά, με το Βοριά, σμίγουν οι αναμνήσεις।
Ρίγη σκορπούν, οδυνηρό θάνατο στις αισθήσεις...
κι ενώ αναδιπλώνονται θύμησες κοιμισμένες
-ίδιοι ανεμοστρόβιλοι, μαινάδες μεθυσμένες-
μάγισσες ξέφρενου χορού στου λήθαργου την ώρα,
φριχτά φαντάσματα του νου στης ενοχής τη χώρα,
ως τιμωροί αμείλικτοι προτού να ξημερώσει...
το χέρ΄απλώνεται δειλά, ζεστό κορμί να νιώσει...
Αυτή η κρυφή Οδύσσεια π΄ασφυκτικά πληγώνει
γίνεται βρόγχος στης αυγής το λυπημένο αηδόνι
που η φωνή της μοναξιάς σ΄ουράνια ταξιδεύει,
αμέριμνο για ποιάς καρδιάς τις τρίλιες συνοδεύει...
Κι είν΄ο Βοριάς αδίσταχτος και ο Νοτιάς μαχαίρι
σαν έμειν΄ασυντρόφευτο το απλωμένο χέρι...
Ανανέωση ανάρτησης: Σάββατο 4 Δεκεμβρίου, με αφορμή την "Ευχαριστήρια" ανάρτηση της Γιώτας!
3 σχόλια:
...τα κυκλάμινα! το βαθύ κόκκινο, σαν αίμα!
το τρεχούμενο νερό... η κίτρινη μαργαρίτα... το σερνικό παγώνι που δεν ...άνοιξε την πανέμορφη ουρά του, και σε βασάνιζε...!!!
Μα το ηλιοβασίλεμα; πανέμορφο. ήρεμο...
Κατερίνα μου,
ευχαριστώ για το δώρο της καρδιάς σου!
Δώδεκα και δεκα επτά...
Σύντομα θα τα πούμε!
Με την αγάπη μου, από την άλλη όχθη,
Υιώτα
ΥΓ.:
ΟΤΑΝ εκεί είναι μεσάνυχτα προς ΜΙΑ... εδώ είναι επτά με οκτώ... το πρωι...
ΟΜΩΣ
θα σε πάρω εγώ πάλι στο μαγαζί, και να μη με διακόπτεις!!!!!!!! έτσι!
ΑΝΑΤΟΛΗ, ήταν ΓΙΩΤΑ! "Πουρνό πουρνό", που λένε!
Που κατάλαβες ότι ήταν σερνικό, παιδάκι μου;
ΈΣΚΑΣΑ που δεν μ' ανοίγαν τα φτερά τους!
Νύσταζαν, όπως κι εγώ!
Στο μαγαζί χλωμό να μιλήσουμε. Τηλεφωνούν για παραγγελιές κι άμα μιλάει, τσατίζονται οι πελάτες και εκτός απ' τις παρατηρήσεις, αλλάζουν και καφετζού!
Θα σε πάρω εγώ. Εκεί θα πούμε μόνο τα επείγοντα! Εντάξει;
Μπλέξαμε! Τι να κάνουμε;
Φιλάκια!
Μηθυμναίος είπε...
Όσο εσύ δουλεύεις η φήμη σου και η τύχη σου ταξιδεύουν.
Να 'σαι καλά, μωρέ Κατερίνα, και πάντα με τα ωραία σου!
Υ.Γ. Κάνε κάτι όμως με τα σχόλιά σου εδώ... παιδεύουν πολύ (εμπιστευτικά)
2 Δεκ 2010 5:17:00 μ.μ.
Τα χνάρια είπε...
Πού τα είδες (ρε) Στράτο μου, να τους στήσω καρτέρι, να τα δω κι εγώ;
Κι εσύ να είσαι καλά, Στράτο μου! Καιρός να δείξεις εσύ "τα ωραία σου", γιατί εγώ κουβαλάω στον ώμο κάθε μέρα τον υπολογιστή, αλλά δύσκολα ανοίγει!
Με τα σχόλια, αφού σου έχω ξαναπεί: Δεν αντέχω το άγχος των διαφημίσεων, ειδικά τώρα που δεν προλαβαίνω, ούτε να γράψω!
Απ' το να τα κλείσω τελείως, δεν είναι καλύτερα έτσι;
Φιλιά πολλά, φίλε μου και υπομονή για καλύτερες μέρες! Πούν'τες;
3 Δεκ 2010 12:30:00 μ.μ.
Αστοριανή είπε...
... ας το έχεις στον ΄΄ωμο '' σαν το ...δισάκι...
για να θυμηθώ ένα κάποιο τραγουδάκι...
...
κι ο Στράτος, ξέρει τί γράφει!
Μα,
ας 'εχεις εσύ "δουλειά"
κι ας μη παρακολουθείς
σχόλια και...σχολιαστές! εμάς, δεν μας πειράζει, σ' αγαπάμε και καταλαβαίνουμε.
Μια κάποια ώρα θα έρθει και το άρωμα της "σπιτικής λεμονιάς" όπου ολάνθιστη, φέτος, μας έχει τρελάνει...
Φιλάκια,
Φίλη μας,
Υιώτα-Δημήτρης,
ΝΥ
4 Δεκ 2010 7:18:00 π.μ.
Τα χνάρια είπε...
Αχ, ρε, Γιώτα! Το άρωμα άργησε να φτάσει πολύ!
Αρκεί όμως που είμαι ζωντανή και το μύρησα η ίδια! Μεγάλη υπόθεση! Τι θα κάνω με σένα, δεν ξέρω! Αυτό εννούσε ο Στράτος; Κι εγώ πως να καταλάβω; Γράψ' τε, ντε, δυο λόγια παραπάνω!Αφού ξέρετε ότι είμαι (σχεδόν) εκτός!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ρε, ΠΑΙΔΙΑ!Επιφυλάσσομαι για όταν θα είμαι πιο "ελεύθερη". Τώρα, δεν είμαι! Υπομονή!
Να είστε καλά, να περνάτε καλά! Μόλις μου κατέβασε απ' το πατάρι ο γιος μου τις κούτες με τα Χριστουγεννιάτικα.
Ακόμα και γι' αυτό έχω αργήσει! Έλεος!
Φιλάκια!
Να έχουμε "Καλές Γιορτές" και Καλύτερο ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ!
4 Δεκ 2010 8:59:00 μ.μ
Δημοσίευση σχολίου