Έχασα για λίγο την σειρά μου απ' τα χνάρια.
Είναι που πίσω απ' αυτά τα κουμπάκια υπάρχει άνθρωπος και η ζωή τρέχει...
Συγγνώμη!
Ξέρω ότι κάποιοι παρακουλουθείτε σταθερά και σας "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!"
Σιωπηλά κι αθόρυβα...
Κάτι σας δίνω, κάτι μου δίνετε...
Έτσι πάει.
Μόνος του δεν ζει, κανείς!
Επανέρχομαι, δίνοντας προτεραιότητα στα επείγοντα, γιατί η ώρα περνάει και δεν με παίρνει να τα κάνω όλα όπως εγώ τα θέλω.
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου