Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Κλειδωμένα λουλούδια











Το είδα στην Αθήνα και πολύ με πόνεσε...

Κλειδωμένοι άνθρωποι, κλειδωμένα λόγια, κλειδωμένα λουλούδια...

Ποιος κρατάει τα κλειδιά;


Κάποιοι περίεργοι που με είδαν να φωτογραφίζω τις γλάστρες, με ρώτησαν:
"Είστε δημοσιογράφος;"
"Όχι, χωριάτισσα..."
Κάποιοι γέλασαν, με κάποιους είπαμε πιο πολλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: