Ευχαριστώ, Πανάγο!
Μου έλειπε πολύ. Ήρθε και μου έφερε έτοιμες, μεγάλες και πολλές, εφόσον εμένα κοντεύουν να ξεραθούν και τα λουλούδια μου ακόμα...
...Ήρθε. Τον μύριζα σα σκυλί. Τον χάιδευα συνέχεια. Τον έψαξα όπως η μάνα το μωρό. Βρήκα ένα σημάδι κρυμμένο. Έμαθα την ιστορία του που δεν την ήξερα.
"Δεν είναι τίποτα. Πέρασε."
"Να προσέχεις, Πανάγο!Αλλιώς θα σε σκοτώσω!Να τον προσέχεις, Ελένη μου!"
"Τον προσέχω, κορίτσι μ'!"
Κορίτσ';
Μα, που πήγε αυτό το κορίτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου