Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Η χιλιοστή ανάρτηση των χναριών, στον καφετζή του!
Όπως σκάλιζα τις παλιές φωτογραφίες, γλίστρησε από ένα άλμπουμ μια φωτογραφία του γιου μου!
Απίστευτο, κι όμως ένιωσα την ίδια συγκίνηση!
Ήταν τότε, πριν πάει φαντάρος, που πηγαίναμε μαζί για μπάνιο στο Χορευτό! Που με κουβαλούσε με την μηχανή του κι εγώ καμάρωνα και κρυφά κρυφά, όλο και τον φωτογράφιζα, κι εκείνος γκρίνιαζε!
Την πήρα στο γραφείο μου, να του την δείξω, μόλις γυρίσει από την βόλτα, θέλοντας πλαγίως να του πω:" Αχ! ρε γιε μου! Πότε θα μου ξαναδώσεις την ευκαιρία να σε ξαναφωτογραφήσω; Μάκρυνε πάλι το μαλλί σου κι ανδρώθηκες, χωρίς να το καταλάβω!"
...Αλλά, δεν ξέρω αν θα τα πω. Είναι δίπλα μου, απλά, μου λείπει!
Μετά είδα πως κι εδώ έφτασα στις χίλιες αναρτήσεις, και είπα, τέλος!
Του Τάσου, η ανάρτηση! Του καφετζή των χναριών που ευτυχώς, όλοι αγαπάνε, κι όλοι μου λένε τα καλύτερα λόγια γι' αυτόν!
Να είσαι καλά, γιε μου! Κι ας μου λείπεις! Θα συνηθίσω και με σένα, όπως με την Λένα!
Τα παιδιά είναι για να φεύγουν! Όχι οι κούκλες μας! Μαμά, είμαι, θα μάθω!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Βέλη είναι που το λύγισμα του χεριού μας έστειλε μπροστά...
Γερά να είναι και να είστε υπερήφανες γι' αυτά.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Είμαστε, γλαρένα μου!Δεν είμαστε;Και χέρια και βέλη και στόχος, για πιο μπροστά, ακόμα!
Φιλάκια γλαρωμένα!
...την είδε, ο λεβέντης σου;
Πάντως, περήφανοι γονείς
και με τόσο καλά παιδιά, φυσικό είναι να πονάς που Μεγάλωσαν και είναι ταγμένα για κάποια άλλη καρδιά...
Αρκεί να είναι με υγεία , και Τύχη!
Κατερίνα μου,
πόσο σε καταλαβαίνω!
κι ο μπέμπης; Ακόμη!!!!!!!!!!!!
Σε φιλούμε,
Υιώτα αστοριανή
ΝΥ
Του την "πάσαρα" στο φεισμπουκ. Την είδε, σίγουρα!
Μου χαμογέλασε και ήταν διαφορετική η αγκαλιά του, Γιώτα μου! Συγκινήθηκε, γιατί όπως και να το κάνουμε, η οικογενειακή ζωή, δεν διαγράφεται από μέσα μας.
Για την άλλη καρδιά, Γιώτα μου, ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τα παιδιά μου! Με την ψυχική απόσταση είχα και θα έχω. Θα μου πεις, μπλέξαμε και με το καφενείο, η κούραση φέρνει ανάγκη απόδρασης απ' τα δεδομένα! (σπίτι, οικογένεια,συνήθειες κ.λ.π.)
Έρχεται, Γιώτα, έρχεται! Είδα ένα όνειρο χθες και αμέσως την Όλγα σκέφτηκα!
Άντε! να είστε έτοιμοι!
Πολλά σας φιλάκια!
Ενθύμιο από Φεισμπουκ:
#
#
Αρέσει στο χρήστη Τάσος Παπαθεοδώρου.
Δημοσίευση σχολίου